'Örnek boksör' babasını dövmek için boks öğrenmiş: Şimdi hikayesi çok farklı
Geçmişte “örnek boksör” diye anılan eski boksör İsmail Özkan, şimdilerde ayakkabı tamirciliği yapıyor. Özkan, boksa "babasını dövmek" için başlamış.
Sultanbeyli’de yaşayan eski boksör ve ayakkabı tamircisi İsmail Özkan, küçük atölyesinde hem mesleğini yaşatmaya hem de hayat hikayesiyle ilham olmaya devam ediyor.
Atölyesinin duvarlarını süsleyen boks eldivenleri, madalyalar ve gazete kupürleri, geçmişteki başarılarını gözler önüne seriyor.
Bir zamanlar gazetelerde “örnek boksör” olarak haber olan Özkan, boksa başlama hikayesini duygusal bir dille anlattı.
“BABAMI DÖVECEĞİM DİYORDUM AMA BABA DÖVÜLÜR MÜ?”
Küçük yaşlarda babasının kendisini dövmesine öfkelenerek boksa başladığını ifade eden İsmail Özkan, yaşadığı çelişkili duyguları şu sözlerle dile getirdi:
“Öyle sinirleniyordum ki, kendi kendime bu boksu öğreneceğim, babamı döveceğim diyordum. Ama baba dövülür mü? Ben de boksa başladım.” dedi.
Ancak, zamanla babasına olan öfkesinin yerini büyük bir sevgi ve özlem almış. Özkan, babasının hastalığı nedeniyle maçlarını izleyemediğini belirterek duygusal anılarını şöyle paylaştı:
“Babam küçük yaşta beni çok dövüyordu. Öyle sinirleniyordum ki, kendi kendime ‘bu boksu öğreneceğim, babamı döveceğim’ diyordum. Ama baba dövülür mü? Ben de boksa başladım. Babam da o aralar hasta oldu. Maçlara çıkıyordum. Maçı kazandığımda tribünlere bakıyordum, 'babam keşke yanımda olsaydı da maçlarımı seyretseydi' diyordum. Arkadaşlarımın babaları gelirdi, omuzlarına alıp gezdirirlerdi. Benim babam yoktu. Bunun duygusallığını hala yaşıyorum.”
Babasının sağlık sorunlarıyla mücadele ettiğini belirten Özkan, sözlerine şöyle devam etti:
“Babam beyin kanaması geçirmişti, hasta olduğu için müsabakalara gelemiyordu. Ben kendi maçlarımı izletmeye çalışıyordum, izleyemiyordu, akli dengesi gitmişti. Babama maçlara gideceğim dediğimde 'oğlum dikkat et kendine' derdi.”
“AYAKKABI TAMİRCİLİĞİ BİTİYOR”
Şimdilerde ayakkabı tamirciliği yaparak geçimini sağlayan İsmail Özkan, mesleğin zor günler geçirdiğini ifade etti:
“Ayakkabı tamirciliği azaldı, bitti. Önceden 4-5 kişi bile küçük bir atölyede full-time çalışırken, şu an tamamen bitti. Şimdi ayakkabıları kimse tamir ettirmiyor, atıyor kenara yeni ayakkabı istiyor. Böyle sıkıntılar var.”