Dün öyleydi bugün böyle
Türkiye’de siyaset artık öyle bir noktaya geldi ki…
Kelimenin tam anlamıyla “akıl tutulması” yaşıyoruz...
AKP Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanı Erdoğan, bir zamanlar Anayasa Mahkemesi kararını beğenmediğinde:
“Ben bu karara uymuyorum, saygı da duymuyorum” demişti…
Yani…
Hukuk devletinin temelini açıkça, dinamitlemişti…
***
Bugün aynı Erdoğan…
Yine Cumhurbaşkanı…
Yine AKP Genel Başkanı…
Ve fakat:
Bugün, yerel bir mahkemenin tartışmalı kararını protesto eden CHP’li seçmenleri:
“Neden protesto ediyorsunuz? Mahkeme kararına saygı duyun” diyerek azarlıyor…
Yetmiyor, sokakta demokratik tepkisini gösteren vatandaşın üzerine biber gazı sıktırıyor...
Çifte standart...
Canlarım…
Bir mahkeme kararına saygı duymak ya da duymamak, Cumhurbaşkanının iki dudağı arasına sıkışacak bir keyfi tercih midir?..
Yoksa hukuk, herkese eşit uygulandığında mı hukuk olur?..
***
Dün kendi işine gelmediğinde en yüksek mahkemenin kararını yok sayacaksın…
Bugün işine geldiğinde vatandaşa:
“Mahkemeye saygı duy” diyerek fırça kayacaksın…
Bu, sadece ikiyüzlülük değil aynı zamanda, adalet duygusunu da öldüren bir:
Çifte standart...
Ey güzel insanlar!..
Demokrasi: İktidar sahiplerinin işine geldiği zaman başvuracağı bir süs değildir...
Hukuk da: siyasi hesapların kalkanı değil, milletin güvencesidir...
Eğer bir ülkede hukuk sadece iktidarın istediği kararları kutsuyorsa…
O ülkede adalet yok, sadece zulüm vardır…
HHH
Bizim görevimiz ise canlarım…
Bu çelişkileri göstermek, vatandaşın hakkını, özgürlüğünü savunmaktır…
Çünkü ve unutmayalım ki:
Adalet bir gün herkese lâzım olur…
Hatta bugünün zalimlerine bile…
Sözün bittiği yer
Erdoğan, işine gelmeyen bir AYM kararı için:
“Tanımıyorum, kabul etmiyorum, uygulamıyorum” dediğinde AYM’yi destekleyen…
Erdoğan’ı çok ağır sözlerle eleştiren Bahçeli dün, hukuksuzluğun yanında yer aldı…
YSK’nın yetkilerini gasp eden yetkisiz bir yerel mahkemenin, hukuki olmayan kararını, Anayasamızın 34. maddesinden aldığı hakla protesto eden CHP’ye ağır hakaretler etti…
Sözün bittiği yerdeyiz…
İçim acıyor
Dün iletişim kapalıydı…
Çaresi yoktu dijital ortamda haykırmanın…
Çünkü, karşımızdakiler: Böğür böğür, höykürüyordu...
Ve canlarım, harika bir milletin umutları söndürülüyordu bir bir...