Kazanmak güzeldir

Beşiktaş özellikle ilk yarıda sezonun belki de en iyi futbolunu oynadı. Fenerbahçe maçındaki türlü türlü saçmalıktan sonra ilk 45’te şans da misafir ekibin yanındaydı. Abraham’ın şutunun gole dönüşmesi için mucize gerekliydi ve Antalyaspor defansı bu mucizeye yardımcı oldu.

Cengiz'in güzel ortasının ardından gelen Djalo golüyle birlikte Beşiktaş’ın rehavete gireceği (!) skor da oluştu. Siyah-beyazlılar adına önde baskıyla top kazanma eforu, deplase yapan isimlerin fazla olması, özellikle Toure’nin öz verili oyunu, Cerny’nin Rafa Silva yokken takımı başarıyla organize etmesi artı hanesindeki unsurlardı.

Tabii bunda Antalyaspor’un akıl almaz derecedeki dağınık hali etkiliydi. Art arda üç pas yapamadılar. Gollerini de Rıdvan’ın ikramıyla buldular; yoksa rakip kaleye gelecek halde değillerdi. Beşiktaş’ın savunma anlayışının dağınıklığı öyle bir seviyede ki bu Antalyaspor bile maçı dengeye getirme adına umutlanabiliyor. Gururlan(!)...

Jota Silva’nın neden ilk 11’e giremediğini sorgulatacak performansı ve golüyle birlikte Beşiktaş, 20 puan barajına bir şekilde ulaştı. Zirve yine çok uzakta ama nispeten taraftarların sevineceği bir skor ve maç oldu. Yoksa, takımın farklı bir seviyeye çıkaracak bir oyun ya da hamle görmedi kimse. Demir Ege’nin, Kartal Kayra’nın kenarda olduğu takımda hâlâ Salih ilk 11’de başlıyor. Üzücü olduğu kadar da ibretlik bir durum...

Süper Lig böyle işte... Antalyaspor gibi nice takım varken Beşiktaş 12 haftada sadece altı galibiyette. Bu, sadece teknik heyetin ve futbolcuların günahı değil, yönetiminden taraftarına dev bir hatalar zincirinin sonucu.

Önemli bir galibiyet ama Beşiktaş’ın ileriye doğru bir adım attı mı derseniz yanıt belli; umut bu diyarları
çoktan terk etti...