Yaklaşık 3000 yıl önce bugünkü Gürcistan topraklarında kullanılan bir bakır eritme ocağı, insanlık tarihinin en büyük teknolojik ve kültürel dönüşümlerinden biri olan Demir Çağı’nın doğuşuna istemeden öncülük etmiş olabilir.
Yeni araştırmalar, bu devrimin büyük olasılıkla bir kaza sonucu ortaya çıktığını öne sürüyor.
1950’lerde keşfedilen Gürcistan’daki Kvemo Bolnisi adlı metal işleme alanı, ilk başta bir demir eritme tesisi olarak tanımlanmıştı. Sitede bulunan demir oksit yığınları ve atıklar bu görüşü destekliyordu.
Ancak Journal of Archaeological Science dergisinde yayımlanan yeni bir analiz, farklı bir teori ortaya koydu. Buna göre dönemin metal işçileri aslında demir değil bakır eritiyordu. Demir oksit ise sadece akışkanlaştırıcı olarak kullanılıyordu.
Araştırmayı yürüten arkeologlara göre bu deneysel yaklaşım, demir üretimine giden ilk adım olabilir.
Demir, yeryüzünde bol miktarda bulunan bir element olsa da demir cevherinden saf demir ürün elde etme süreci insanlık için son derece zorluydu.
Cranfield Üniversitesi’nden arkeolog Dr. Nathaniel Erb-Satullo, "Demir, dünyanın en temel sanayi metali. Ancak yazılı kayıtların eksikliği, demirin paslanmaya yatkın yapısı ve demir üretim alanları üzerine yeterince araştırma yapılmaması nedeniyle bu metalin kökenlerini ortaya koymak zor" dedi.
Kvemo Bolnisi’deki bulguların, demirin bilinçli şekilde kullanıldığı ilk örneklerden biri olduğunu söyleyen Erb-Satullo, “Buradaki metal işçileri demir oksidin ayrı bir malzeme olduğunu anlamış ve fırın içinde özelliklerini test etmiş. Bu da bize gösteriyor ki, demir metalürjisinin gelişiminde bakır ustalarının yaptığı bu tür deneyler kritik rol oynamış” diye ekledi.
