Trabzon'un Maçka ilçesine bağlı Coşandere Mahallesi'nde yaşayan Şahin ailesi, yıllar önce aile içinde başlayan "kılıbık" tartışmasını eğlenceli ve toplumsal bir hikayeye dönüştürdü.
Ailenin beş erkek çocuğu Batı illerinden evlenince, gelinlerin Trabzon'a geldiklerinde bağ ve bahçe işlerinde çalışmaması babaları tarafından tepkiyle karşılandı.
Baba Halil İbrahim Şahin, çocuklarını "kılıbık" olarak nitelendirirken, anne Emine Şahin ise eşine karşı çıkarak çocuklarının yanında durdu. "Kadına değer verilmeli" diyerek gelinlerine ve oğullarına sahip çıkan anne, bu sürecin başlangıç noktası oldu.
Başlangıçta olumsuz bir yakıştırma olan "kılıbık" ifadesi, aile tarafından sahiplenilerek "Eşine saygı gösteren, kadını üzmekten çekinen erkek" anlayışının sembolü haline getirildi. Bu düşünceyle 5 kardeş, mahallenin ismini "Kılıbıklar" olarak değiştirdi.
İlk dönemlerde yörede büyük tepkilerle karşılanan girişim nedeniyle mahalle tabelaları kurşunlandı, aile dışlandı.
Ancak zamanla bu isim benimsendi, hatta ilk başta karşı çıkanlar bile eşlerine ‘Kılıbıklar Mahallesi'nden alınan sertifikaları hediye etmeye başladı.
Sosyal medyada yürütülen mizahi içerikler ve projeler sayesinde mahalleye ilgi giderek arttı. Coşandere resmiyette aynı adını taşımaya devam etse de halk arasında artık "Kılıbıklar Mahallesi" olarak bilinmeye başladı.
Özellikle gençlerin dikkatini çeken bu farklı yaklaşım, Karadeniz'de kadının değerine dair güçlü bir mesaj verirken, ziyaretçilere gülümseten hatıraların yanı sıra gelen ziyaretçilere ‘kılıbıklar sertifikası' veriliyor:
"Burayı daha sosyal hale getirmeye çalışıyoruz. Artık çoğu kişi buraya Coşandere Mahallesi olarak değil Kılıbıklar Mahallesi olarak biliyor. Resmiyette kılıbıklar değil ama insanlar buraya öyle biliyor. Bunun temelini ağabeyim attı. Bizde ilk başta karşı çıktık. Şu an bizde kabullendik. Hepimiz kılıbığız diyoruz."
