Eğitimin şirazesini bozmayın

Çok yakın zamana kadar Türkiye’de bir ortadirek vardı. Tuzları kuruydu, ama zengin de değillerdi. Onlar, toplumsal uzlaşmanın mihenk taşıydı. Artık açıklanan her rakam, her veri Türkiye’nin zenginler ve yoksullar diye ikiye bölündüğünü gösteriyor. Üstelik her geçen gün zenginlerin serveti büyürken, yoksulların ekmeği küçülüyor.

Birkaç yıl öncesine kadar ortadirek dediğimiz o hali vakti yerinde aileler, çocuklarını özel okullara gönderebiliyordu. Artık bu ayrıcalıktan küçük bir azınlık faydalanabiliyor.

Anaokulu fiyatları 1.7 milyon lirayı buluyor. 9 aylık taksit hesabı yapsan, ayda 189 bin liralık bir fatura ortaya çıkıyor.

Bu ücretlerin değişmediğini farz edersek, o çocuğun 12 yıllık temel eğitim gideri 20.4 milyon liraya ulaşıyor. Bir de üzerine 4 yıllık bir üniversite ekleyince, fatura 30 milyon lirayı aşıyor.

LATİN AMERİKA’YA DÖNDÜK

Hızla Latin Amerika ülkelerinde olduğu gibi iki kutuplu bir topluma dönüşüyoruz. Bir yanda her ayrıcalığı satın alabilecek, sayıları birkaç milyonu geçmeyen küçük bir azınlık, diğer yanda temel ihtiyaçlarını bile karşılayamaz hale gelen milyonlar...

İşin ilginç tarafı, Eurostat verilerine göre o çocuk üniversiteden mezun olduğunda, Türkiye’de ortalama yılda 7.542 Euro (yaklaşık 362 bin lira) kazançla yetinmek zorunda kalacak. Bırakın Türkiye’yi, üniversite mezunlarının Avrupa’da ortalama yıllık geliri 29.940 Euro. Yani anaokulu için 1.7 milyon lira ödediğimiz o çocuk iş hayatına atıldığında 1.4 milyon lira ile yetinecek. Özetle o çocuk, babasının eğitim masrafı olarak harcadığı parayı hayatı boyunca kazanamayacak.

EĞİTİM HAKTIR

Benim anlamadığım, herkese parmak sallayan, “haddini bildiren” bu iktidar okul fiyatları söz konusu olunca neden susuyor? Adalet ve hakkaniyet ile ilişkisi kuşkulu da olsa Milli Eğitim Bakanı bu fiyatları görünce “Yahu siz ne yapıyorsunuz” diye niye sormuyor.

Yasalarda “eğitim temel haktır” yazması, o haktan nasıl yararlanabileceğinizi göstermeye yetmez…

Mutlu azınlık, milyonlarca lira dökerek o hakkı tüm ayrıcalıklarıyla tepe tepe kullanırken, yılda 265 bin lira kazançla geçinmeye çabalayan milyonlarca asgari ücretli çocuğunun okul çantasına bir sandviç bile koyamıyor.

Adaletin eğitim ve yargıda şirazesi şaşarsa, bu ülke insanını birbirine bağlayan temel değerleri yıkarsınız.

Okul var, masraflarını karşılayıp çocuklarımızı gönderemiyoruz. Hayalimiz bahçeli küçük bir evden ibaret; ömrümüz boyunca kazandıklarımızı üst üste koysak almaya yetmiyor. Duble yollar var, bırakın araba alıp keyif çatmayı o yolların geçiş ücretlerini bile ödeyebilecek halimiz yok. Havalimanları var, uçağa binecek paramız yok. Dünyanın en güzel sahillerine sahibiz, bir gün olsun o plajlarda doyasıya güneşlenemiyoruz. Sözde aynı gemideyiz, aynı havayı soluyoruz... İşin gerçeği şu ki; alın teri ile üreten milyonlar bu geminin güvertesinde sığıntı gibi yaşıyor.